İnsan, varlığını zamanın ötesine taşımayı arzular. Kimi sözcüklerle,kimi bıraktığı eserlerle, kimi de dokunduğu her şeye ruhunu katarak... Kalıcı olma isteğimizin nereden geldiğini düşünürüm bazen. Belki de bu, gelip geçici olmaya karşı bilinçsiz bir isyan. Ama su nasıl kendi yolunu buluyorsa, zaman da bizi en doğru şekilde dönüştürür. Ve ben bu akış içinde kendimi ifade ederim.
İlhamım bazen bir melodide, bazen de yeryüzünün sırkarını taşıyan taşlarda gizlidir. Her biri geçmişin ve geleceğin sessiz tanıkları.
Her hikayede tamamlanmayı bekleyen bir parça vardır. İnsan sıcaklığını taşıyan, hayallere hayat veren bir dokunuş... Kusurlu ama özgün, geçici ama zamansız..
TÜRKÇE
İNGİLİZCE
